SalihArıkan

İletişim genelde gözle ve yüz yüze yapılır. Pazar günü Burhaniye'de sonradan görme engelli olan bir abiyle kahvaltıda sohbet ediyoruz. Bir arkadaşı eşine "ben hocama darıldım yanından geçerken bana selam vermedi" demiş eşi de bunu kendisiyle konuşmasını söylemiş. Kısa bir sohbetten sonra hocamızın sonradan gözlerini kaybettiği anlaşılmış. Gözlerinde bozukluk olmayan ve görmeyen arkadaşlar var. Yine bir arkadaş metroda şırak diye bir tokat yemiş görmeyen arkadaş ne oldu deyince kız iki saattir bana bakıyorsunuz demiş oysa bizim arkadaş hiç görmüyor. Görmeyenle sohbet edeceğiniz zaman lütfen ona adıyla hitap ediniz yol tarif ederken kendinize değil görmeyene göre sağa sola deyin. Odadan ayrılırken mutlaka haber verin. Habersizce dokunmayın yolda yürürken yardım edebilir miyim yardım ister misiniz diye sorun. Konuşarak kendisiyle sohbet ederek iletişim kurun el hareketleri yapmayın otobüs de yer vereceğiniz zaman işaret ederek şuraya otur demeyin. Bir yere geldiğinde yanındakine değil de kendisine soru sorun çünkü en iyi bilgiyi ondan alırsınız. Bazen şöyle komiklikler oluyor. Yolda yürüyoruz. Bir arkadaş bize yardım ediyor. Diyelim ki hastaneye gideceğiz adam yanımızdakine soruyor. O da ben bilmiyorum ben onu yolda bulup getirdim diyor. Engellilerle birlikte yaşanırsa onları daha iyi tanırsınız. Gözlerinizi kapatarak görmeyenlerin daha aciz olduğunu düşünürsünüz hâlbuki insanoğlu yaşadıkları durumlara zamanla ayak uydurur ve pratik çözümler üretir. Siz görmeyenlerin koluna girmeyin görmeyenler sizin kolunuza girsin. Onun yanında körlükle ilgili sözcükleri kullanmaktan korkmayın evinize gelirse tüm eşyaların yerlerini gösterin yemekte et varsa kemiklerini ayırıp ayırmamak isteyip istemediğini sorun. Bu liste uzar gider en güzeli birlikte yaşamaktır ve kendisiyle ilgili konularda görmeyenin kendisine sorarak tutum ve davranışlarımızı ona göre belirlersek doğru olabilir.