SalihArıkan

Seni arıyorum rahmetli babam. Adı Abdülkadir. Bende onun gibi asi ve zalimlere prim vermeyenim. Rahmetli dedem beni sinirlendirirmiş çocukken. Babası gibi saçının tepesi kalkıyor mu diye haksızlıklar karşısında tüm hücrelerim kalkıyor dedeciğim sen benim ilk hocamdın eline diline beline mecliste hâkim olmam gerektiğini öğreten ilk tarih ve dini derslerimi senden aldım dedem babamı küçük yaşta kaybettim ama beni hep omzunda taşıdığını hatırlıyorum. Bir gün Akhisar da gezerken bir adamla tanıştım dedi ki ben senin babanın Asker arkadaşıyım Anneme anlattım oda kim olduğunu niye sormadın demişti çünkü Annem Babamın arkadaşlarının onun gibi mert ve iyi yürekli olduklarını bildiği için sanırım benim onlarla tanışmamı istedi. Bir yaz günü sen dağlarda reçine toplarken ben senin yanında oynar ve reçine kokularını içine çekerdim. Ah babam seninle az zaman geçirdik ama bol bol türkü dinledik burçak tarlası Fadime güneş evladım diyerek yâda yandı hayândı dilimde susmayan türküsün kalbimde özlem rahmet diliyorum.

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.