SalihArıkan

Engelliler alanında birçok çalışma yapılıyor bu çalışmaların ne kadarı engellilerin hayatına dokunuyor. Kimi engellilere fayda sağlamaktan çok cebini dolduruyor. Kimi benliğini kibrini arttırıyor. Bazıları enerjisini diğerini baltalamaya harcıyor. Derneği ayakta tutmaya çalışmaktan dağ gibi yığılmış sorunları çözemiyor kiminin de zaten çözme gibi bir derdi yok. Bir şeyler yanlış gidiyor. Biz engelliler ve Aileleri bir arada olamayınca ortak tutumlar geliştiremeyince sadece güne gidenlerin eğlencesi mantığıyla olaylara yaklaşanlar piyasayı dolduruyor. Engellileri hiç tanımayan ve onlar hakkında bir gazete haberi bile okumayanlar bizim sorunlarımızı kendi yöntemleriyle çözmeye çalışıyor. Kamu kurumlarının bazıları bir engelli derneğini yanına almadan engellilerle ilgili faaliyet yaptığını düşünüyor. Uzar gider dertlerimiz. Biz sahip çıkmayınca müdahil olmayınca da uzayıp gidecek. Haktan hukuktan bihaber kişiler derneklerimizde yönetici olmaya kalkıyor. Derneğin yolunu adresini bilmeyen tüzüğünü okumayanlar yöneticilik sevdasına düşüyor. Amaç günleri renklendirmek. Ne kadar yardım sever iyiliksever sevgi ve şefkat yüklü olduklarını topluma kanıtlamak. Vay anam vay ne günlere kaldık. Hadi hep beraber bir engelli derneğine gidelim ve onları kedi yavrusu gibi sevelim. Adamı deli eder bunlar. Bir belediye sokak hayvanları ve engelliler yararına faaliyet yapacaktı. Ama halktan ve engellilerden tepki görünce geri adım attı. Ya ben bir derneğe gideceğim. Niye gidecektin o dernekte yönetici olacağımda. Telefon açar ay şekerim benim yönetici olacağım dernek neredeydi. Ay böyle olmayacak biz bir yerde buluşalım da o derneği öyle bulalım. Ay sonra bir güzel yönetici olalım da hayır işleri yapalım. Toplanır konuşulur. Ay bu toplantıları farklı bir saatte yapalım. Niye bizim bir sürü işimiz var. O işleri bitirelim ondan sonra toplantı yapalım. Bizim ablalar otururlar. Ay ben Ayşe için geldim Ayşe’yi destekliyorum. Ayşe var diye bu işlerin içindeyim. Acaba bu derneğin adı Ayşe sevenler derneğimidir. Biz böyle lüzumlu işlerle uğraşırken diyar bakırda gizem okula gidiyor. İşitme engellilerle ilgili uygun düzenlemeler olmadığı için başarıyı yakalayamıyor. Haberde ısrarla işitme engelliler lisesinden bahsediliyor. Engellilerin engelli okullarına hapsedin hatta kit leyin. Engelli derneklerinin yönetimlerini de hayırsever teyzelere verin kurtulun bizden hayır ben itiraz ediyorum. Bizi belirli alanlara hapsedemezsiniz biz her yerde olacağız. İnadına okuyacak çalışacak topluma karışacağız ayrı okullarda değil herkesle birlikte okuyacağız. Sizde gerekli düzenlemeleri yapacaksınız. Eğiticileri bilgilendirip gerekli eğitimleri vereceksiniz. Destek eğitimlerini ve gerekirse iyileştirme eğitimlerini vereceksiniz. Yıllık kaynaştırma raporlarıyla süreci takip edeceksiniz. Her yılbaşında raporlar yayınlayıp eksikler neredeyse gidermek için uğraşacaksınız. Öyle yavaş davranmak yok. Biz sizlere görevlerinizi hep hatırlatacağız. Ve bir gün kaynaştırma eğitimlerinin kaynatmadan kurtaracağız. Gizemlerin âlilerin yüzü gülecek. Herkes gibi başarılı olacaklar. Ve öyle başarılı öyle başarılı olacaklar ki başarıları başarı öyküsü olarak toplumda anlatılmayacak. Çünkü bu sıradan günlük bir rutin olacak. Nasıl engelsiz biri bir okulu bitirip başarınca engelsizliğine rağmen denilmiyorsa engelliye de engeline rağmen denilmeyecek. Çünkü o engelleri siz koyuyor. Ve biz aşınca da çocuklar gibi alkışlıyorsunuz bende size göbeğimi sallaya sallaya gülüyorum. Zaten engeller önce sizin zihninizde sonrada erişilebilir olmayan mekânlarınızda.