Ortaokul ve lisede okurken farklı deneyimlerimiz oldu. Hayatı, insanları, güçlü ve zayıf yanlarını tanıdım. Para? Fazla param olmadı. Okulda yemek çıkıyordu, ben de afiyetle yiyordum. Bazen ailemden, derneklerden ve hayırseverlerden para gelirse dışarıdan karnımı doyuruyordum.
Okul çevresinde çay ocakları ve farklı eğlence merkezleri vardı. İçkiye ve sigaraya bağımlı olanlar, sürekli para bulmak için akıl almaz yöntemlere başvuruyorlardı. Ben de içki ve sigara içtim, ancak bu durumları gördükten sonra asla bağımlısı olmadım.
Saat Kaç? Dedem, Hac’da bana kabartma bir saat almıştı. Onu çok sevmiştim. Bu bağımlı arkadaşlardan biri, "Biraz bende kalsın." dedi. Sanırım sattı ve yedi. "Kaybettim." dedi. Birçok konuda ortak hukukumuz olduğu için inanır göründüm ve onu kırmadım. Ancak bağımlılığın insanı nasıl küçülttüğünü gördüm.
Bir gün sınıfta, o arkadaş köye giderken para toplandı. Dershaneye bedavaya gittiğimiz hâlde, ailesinden parasını aldı ve yedi. Ben yetim olarak büyüdüm, yardımlar beni bugüne getirdi. O arkadaşıma hiç kızmadım, çünkü harika, güzel günleri birlikte geçirdik.
Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.
© Salih Arıkan Tüm Hakları Saklıdır. Yazılım ve Tasarım Mek Tasarım