SalihArıkan

Hergün işe gidip gelirken iş yerimizin hemen yakınında bir otobüs durağı var. Bazen durakta duran yolculara çarparım. Hiç yerinden bile kıpırdamazlar. Bu gün bana ilham verdi otobüs durakları. İnsanlar akın akın bir yerlere gider. Bende alırım çekerim beyaz bastonumu her gün işe gider gelirim yollar bin bir türlü hikâyeyi taşır. Otobüs durakları hangi hikâyeleri taşır. Kavuşmaları ayrılıkları gözyaşlarını umutları bekleme arafesimidir otobüs durakları. Duraklarda her gün birileriyle karşılaşır arkadaş oluruz. Otobüs durağındaki yolcuya çarpınca hiç yerinden kıpırdamaması bana bu gün ilham verdi. Bir şeye odaklanmak birine odaklanmak takılıp kalmak ve o takıldığımız şeyin dışındaki dünyadan haberdar olmayan kişimidir otobüs durağı sadece gelecek bilmem kaç numaralı otobüse kilitlenmek. Birini yâda bir şeyi beklerken zaman bir türlü geçmek bilmez ya. Bende otobüs durağında çarptığım yolcu sanki yerinden kıpırdarsa o odaktan ayrılmayacakmış gibi. Hayatta bir otobüs durağımıdır. Biz bir şeylere kilitlenir ve kilitlendiklerimiz dışında hiç bir şeyi hiç bir kimseyi görmemek midir acaba bu yanlışa niye düşeriz ki. Durakta çarptığım kişi biraz kıpırdarsa sanki hedefinden uzaklaşacakmış gibi taş gibi durur. Bizde böyle değil miyiz güzelliklerin çoğu zaman farkında bile olmayız

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.