SalihArıkan

Deprem oldu epey sallandık. Asıl bizi yıkan içimizdeki depremler ve fırtınalar. Bir sel ki sürüklüyor. Kum taneleri gibi savruluyoruz. Bir sele kapılmış kütüğün üstünde hayata tutunan biri gibi boğulmamaya çalışıyorum. İnsan bu anlarda duygulanıyor. Herkes sevdiklerini arıyor başından geçenleri anlatıyor. Benim ne anam ne babam ne yârim nede çocuklarım var kimi arayacağım kim beni arayacak. Bende arkadaşım bekiroyu aradım. Bizde üç dört yıldır ikimiz kader birliği yaptık hayata birlikte tutunuyoruz. Şikâyet cimisin önceleri birazcık. Bir ailem olsun istemiştim. Şimdi rabbime şükür ki bana yaşadığım durumları sevdirdi. heva ve heveslerimizden beni uzak etti. Artık ne ölümden korkuyorum ne depremden. Rabbimden gelene başım gözüm üstüne. Üç dört yıl bana çok şey öğretti. Para sorunları zeytin ekmeğin güzelliklerini huzur düşünme okuma ve birçok güzelliği yaşadım. Yaşadığım olaylara sabretmem sonucunda içinde bulunduğum durumları sevmeyi öğrendim. O sabır bana öyle kapılar açtıki size kelimelerle anlatamam. Yeni dostlarım oldu. Özelikle istok bünyesine derneğimizde dâhil olunca geniş bir dost çevrem oldu. Her akşam başka bir derneğin iftarındayım. Hayatımda ilk defa bu kadar çok iftar programına katıldım. Hele yetimler iftarı beni öyle etkiledi ki. Zaten yetim büyüyen ben o gün eski günlerimi tekrar yaşadım.

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.