SalihArıkan

Bir kentin kalabalığı ve ben dağ başı yalnızlıkları yaşıyorum. Acılarımı şiirlerle dindiriyorum. Ne diyor. Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır. Orada nimettensin sözü çok güzel. Nimetten olmayanlarla uğraşmaktan usandım. Şöyle atlayıp gitmek istiyor insan bilinmeyen diyarlara. Beni kimsenin tanımadığı insanların yanına. Bir tren yolculuğunda tanımadığım insanlara anlatmak istiyorum dertlerimi. Bir sabah uyanmak bir başka kentte farklı yerlerde gezmek hatta kaybolmak istiyorum. Han duvarları şiirindeki gibi bende bir yaylı arabaya binsem gezsem. Beni de yaktı Maraşlı şeh oğlunun acısı. Benimde aslımı el aldı. Ben veremden ölmedim ama dağ başı yalnızlıkları yaşadım. Paylaşılmayan yalnızlıklar. Gerçi aragon mutlu aşk yoktur demiş. Payın sedası gelsin sen gelme demiş biride. Yani aşkın ayak sesleri gelsin sen gelme demiş aşka. Yinede biz o ilkel ve yabanıl ağrıyı özleriz. Yinede aşkımış âlemde ne varsa deriz gerisi kılikalimiş deriz. Ya benimsin ya toprağın aşkları değil sevdikçe çiçeklenen ve faydalı olan bir aşk. İnsan sevebildiği kadar insandır. Kimide Aysel git başımdan der. Aynı şairimiz ben sana mecburum der. Adını mıh gibi çakmışım der. Bende Rabbim duyur neşeni kendini öyle sevdir ki başka yalan sevgilere yer kalmasın. Gelip geçici heva ve hevesler kaplamasın içimi. Sevdir bize sevdirdiklerini yerdir bize yerdiklerini yar et bize erdirdiklerini.

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.