SalihArıkan

Demiştim dönüşümü de yazacağım. Tirenle yolculuğumu yaptım. Gara geldim bir kaç telefon görüşmesinden sonra Akhisar içinde bastonumla yürümeye başladım. Karnımı doyurdum geldim otobüs durağına. Şimdi bir sorun başladı otobüsün geldiğini nasıl anlayacaktım. Neyse bir köylümüz geldi. Sonra biraz bekledikten sonra Manisa büyük şehir belediyesi otobüsü geldi. tabiî ki bu otobüs dede nereyegeldiğimizi ve geleceğimizi söyleyen sesli uyarı sistemi yok. Köye geldik. Kahvede akrabalarla çay içtik. Daha sonra küçük dayımla rahmetli olan büyük dayımın evine taziyeye gittik. Sonra mezar ziyareti ve evde yemek faslı sonra kahveye gittik. Köylülerle sohbet ettik. Bu arada yazıda anlatamayacağım ve bazı tatsız olaylar oldu. Bu olaylara üzüldüm ama bazı derslerde çıkardım. Sanki on yıl daha yaşlandım. Dayımın rahmetli olması da beni üzen olaylardan biri. İşin ilginci köyde nişanda vardı. Akrabamızda oluyorlarmış ama ben tanımıyorum rabbim tamamına erdirsin. Sonra arkadaşım ve akrabamız Harun geldi onunla birlikte Akhisar arabayla geldik. Gecenin yarısında İzmir giden otobüse bindim. Yattığımda saat ikiyi geçiyordu. Güzel bir uyku ve arkasından kahvaltı faslı bu gün bir misafirim var öğleden sonram onunla geçecek yarın malum iş başı. Ya on gün nasılda su gibi akıp geçti.

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.