SalihArıkan

Bazı yazılar ve sohbetlerde, "Ben ölürsem çocuğuma kim bakar?" diyorlar. Hatta bu nedenle, “Çocuğum benden önce ölsün” diyenler bile oluyor. Evet, bu söz 2005 yılına kadar bir gerçekliği yansıtıyordu. Ancak bugün bu ifade, artık bir istismar söylemi haline gelmiştir.

Neden mi?
1994 yılında Recep Tayyip Erdoğan, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı oldu. İşte o günden sonra engelliler için birçok şey eskisi gibi olmadı. İlk defa belediyelerde engelli birimleri kuruldu ve bu birimlerden birinin başında Lokman Ayva vardı. Ardından, siyasi partilerde de engelli birimleri oluşturulmaya başlandı.

2005 yılında ise Engelliler Kanunu çıkarıldı ve devlet, evde bakım ile kurum bakımı hizmetleri sunmaya başladı. Artık engelli bireylere bakan kişilere devlet ödeme yapıyor. Bildiğim kadarıyla bu ödeme 1.383 lira oldu.

Evet, hala sorunlar var. Her şey güllük gülistanlık değil. Örneğin, evde bakım hizmeti sunanlara verilen bakım sigortası sözü henüz hayata geçirilmedi. Ancak en kısa zamanda bu sigorta hizmete girerse, çok büyük bir adım atılmış olur.

Bir de kurum bakımı hizmeti var. Yanılıyorsam lütfen düzeltin, ama kimsesi olmayan engelli bireylerin bakımını üstlenen kurumlara devlet ödeme yapıyor.

Bu meselede hâlâ istismar olduğunu görünce, bu yazıyı kaleme alma gereği duydum. Elbette, kimse anne-babamız gibi bakamaz. Sorunlar olabilir. Ancak artık devletimiz kimseyi ortada bırakmıyor.

Salih Arıkan
Tel: 0506 514 96 93

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.