SalihArıkan

Dün trenle Akhisar’a gittim. Telefonumdan nerede olduğumu öğrenmek bana güven verdi. Telefonumdan şarkılar dinledim, dostlarımı aradım derken güzel bir yolculuk oldu. İnerken Afife Teyze ile tanıştım. Yetmiş yaşında, dünya tatlısı bir insan. Birlikte ilk otobüse bindik.

Şöyle bir parantez açalım: Akhisar’da şehrin içindeki tren garı kaldırılıyor ve şehrin dışına taşınıyor. Gerekçelerini bilemiyorum; rant olduğunu söyleyenler var. Ancak şöyle bir zorluk var: Şehrin içine otobüs götürüyorlar. Otobüsler küçük, insanlar iğne atsan yere düşmeyecek kalabalıkta yolculuk yapıyor. Manisa Büyükşehir Belediyesi bu konuyla ilgilensin.

Otobüse bindim. Otobüs dolunca "Arkada bir daha var," dediler. Yine de kalabalık bir grupla yolculuk yaptık. Otobüs küçük, engelliler için erişilebilir değil. Nereye geldiğimizi veya geleceğimizi belirten sesli uyarı sistemi yok. Ama "Ücret alındı," diyen bir ses var.

İlk otobüsten sonra Afife Teyze ile sohbet ederek ikinci otobüsüme doğru yürüdük. Bu arada oradan buradan hoş bir sohbetimiz oldu. İkinci otobüsü biraz beklemek zorunda kaldık. Maalesef bir saatte bir geliyormuş. Manisa Büyükşehir Belediyesi’nde hizmette sınır yok maşallah! Bunu da duyup ilgilensinler.

Otobüse binerken Afife Teyze, “Arkadaşa yardım edin,” dedi. Kaptan, “Bu nereye gidecek?” diye homurdandı. Ben de ineceğim yeri öğrendim ve kaptana söyledim: Fatih Camisi’nin yanı. Arada soruyorum, “Durağa geldik mi?” diye. O sırada ezan okunuyordu. Kaptan demez mi, “Durağa geldik, bak ezan okunuyor.” Hâlbuki her camide ezan okunuyor.

Neyse, düğün yerine vardım. Güzel bir düğün oldu. Sevgili Ersin Bora ve eşine mutluluklar dilerim. Darısı başımıza! Ayakkabısına ismimizi yazıp bıraksak mıydık? Kabartma yazıyla yazsak bu sefer de ayağını rahatsız eder mi acaba? Neyse.

Dönüş mecburen otobüsle oldu. Sevgili arkadaşım ve akrabam Harun sağ olsun. Onunla hem iyi bir sohbet ettik hem de eve gidip biraz dinlenme imkânı buldum. Düğünde akrabalarımı da gördüm.

Bu yazıyı özellikle Afife Teyze için yazdım. Bende çok güzel izlenimler bıraktı. Onun hikâyesiyle bizim hikâyemiz arasında bazı benzerlikler vardı. Hepimiz benzer acılar ve sevinçler yaşamıyor muyuz? Rabbim uzun, sağlıklı, mutlu yıllar versin. Afife Teyze’yi İzmir’de ağırlamak istiyorum. İnşallah, akrabalarına uğradığında bana da gelir.

Salih Arıkan
Tel: 0506 514 96 93

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.