SalihArıkan

Körler okulunda birlikte okuduğum arkadaşlar arasında ne yazık ki çok kayıp verdik: Çiğdem, Banu, Evrim, Serpil ve fakültede kaybettiğim Fatih Gündüz... Ailemden ve sınıfımdan bu kadar çok kişiyi kaybetmiş olmak, hayatı sık sık sorgulamama neden oldu.

İyi yürekli kızlara rahmet...

Ama içlerinden biri benim için çok ayrıydı. Bizi birlikte görenler kardeş sanırdı. Kim miydi bu kişi? Kazım hocamızın kızı, Evrim Bozkurt. Başarılı, sevecen ve yardımsever bir arkadaştı.

Nereye gitsem hemen gelir, elimden tutar ve beni götürürdü. Ben köyden yeni gelmiştim; hem kente hem de okula alışmaya çalışıyordum. Evrim, bu süreçte bana yardım eden değerli arkadaşlarımdan biriydi.

Müzik bölümünde, Kazım hocamın sınıfında olduğumuz için birlikte çalar, söylerdik. Onunla geçirdiğim zamanlar çok özeldi. Ama bir gün, ortaokuldayken şofben zehirlenmesinden vefat ettiğini duydum. Bu haber beni derinden sarsmıştı.

İnsanın sevgiyle anacağı dostlarının olması ne güzel bir duygu… Sevgili Evrim, seni hep sevgi ve özlemle hatırlayacağım. Mekânın cennet olsun.

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.