Mutlu çocukluk
Köyümde akrabalarım ve arkadaşlarımla mutlu bir çocukluk geçirdim. Geziyor eğleniyorum. Ağaçlara tırmanıyorum. Ailem yanımda akşama yatağa kendimi attığımda nasıl uyuduğumu hatırlamıyorum bile. Meğer ben körmüşüm. Arada sırada hatırlatılsada körlüğüm o dönemde çok ciddi bir sorun olmuyordu. Arkadaşlarım birer ikişer okula başladılar. Benim yanlızlık ve ayrılma serüvenim başladı. Bir gün Mısdık'la Emrullah'ın okuluna gittim. Harika bir gün geçirdim. Onlar okula gidiyor. Ancak ben kör olduğum için okula dahil olamıyordum. Şarkılar öğreniyorlar, okuyor yazıyorlar. Oyunlar oynuyorlar ve ben gariban gariban evin önünde dolanıyorum.
Defter kokusu
Akşamları öğrenciler ders yapıyor. Bende boynu bükük dinliyorum. Ancak hikaye okudularmı çok hoşuma gidiyor. Hele o defterin kokusu yokmu beni bağımlı hale getirdi. O kokuyu öyle seviyorumki belkide ileride okuma yazma dinleme serüvenimin başlangıcını defter kokusuyla başlatabiliriz. Öğrenci olan akrabalarımdan bana hikaye okumalarını istiyorum o kadar hoşuma gidiyorki onları zihnime çakıyorum. Hala o hikaye sesleri kulağımda dersem inanırmısınız...
Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.
© Salih Arıkan Tüm Hakları Saklıdır. Yazılım ve Tasarım Mek Tasarım