SalihArıkan

Akhisara göçüş
babam kardeşleriyle geçinemediği için akhisara göçtük. Ben dışarı erkenden çıkar türkü söylerdim. Komşular şu çocuğu içeri alın derlerdi. Babam iş kazası geçirdi ve biz ailecek yaylaya gittik. O ara körler okulu sırası bekliyorduk. Dedem "biz sürekli hastaneye gelip gidemiyoruz. Doktorda çaresi yok evinize götürün hastayı" deyince dağın başında bulduk kendimizi. Orada beni geliştiren dedemle kurduğum dostluktu. Dedemden çok şey öğrendim. Abim çobanlık yapıyordu. Abimde bir radyo dedemde bir radyo o zaman radyoyla tanıştım.
Benim babam yok
Amcamlar cuma dönüşü çocuklarına bir şeyler alırdı. Annem bana sordu sana bir şeyler verdiler mi dediklerinde benim babam yok demişim. Şimdiki aklım olsa o lafı demezdim çünkü annem o lafı ömür boyunca unutmadı laf sırası gelincede hatırlattı ileri yaşlarımda bir çok acımı annemden gizledim. Ancak hayatımdaki iki sırrı rüya yoluyla bildi oda benim hayatımın unutulmazlarındandır.

Not: Makale koleksiyonum, 2018, 2019, 2020 ve günümüzde yazdığım çalışmalarımı içermektedir. Bu nedenle, eski makalelerimi okurken güncel gelişmelerle tam olarak örtüşmeyen noktalar olabilir. Bu durumun sizi şaşırtmamasını temenni ederim.